Zicht op Beltrum/2133

Zicht op Beltrum

2133.jpg - Vertrek voor Luik - Bastenaken - Luik een tourklassieker over 220 km. Foto onder: Pauze, versterking van de inwendige mens, halverwege de klassieker in Bastenaken. 30 april 's middags vanaf 12.00 uur was het dan zover, bij Ribbers te Beltrum waren we allen bij elkaar gekomen, d.w.z. de elf fietsers, waaronder vijf Stofwolkers, t.w. Geerd Kok, Ton Haket, Coen te Loeke, Paul Ribbers en Jan Delsink, verder de twee dames, Wilma te Loeke en Annie Ribbers voor de verzorging van de inwendige mens, Wouter Ribbers en Hans v.d. Laarschot, de chauffeurs en supporters en last but not least Bennie Goossens uit Borculo, die spontaan had aangeboden om met een materiaal- annex-bezemvagen mee te rijden voor eventuele technische mankementen aan het materiaal. De elf fietsen werden verdeeld over vier auto's en de diverse andere attributen, zoals reservemateriaal, extra kleding etc. werd ingepakt. De pers was ook vertegenwoordigd (de Gelderlander) en er werd even een groepsfoto voor de krant gemaakt. Klokslag 13.00 uur was het dan zover. Na van de achterblijvers afscheid te hebben genomen werd er vertrokken, richting Zuid-Limburg naar het plaatsje Slenaken in het uiterste puntje van Zuid-Limburg, waar we ons zouden voorbereiden op de grote dag van 1 mei. Toen we even richting Maastricht de autobaan afgingen en de richting van Slenaken insloegen, keken we toch wel even op van de hellingen, die we nu nog per auto moesten overwinnen, o. a. één van 12% en één van 13%. Menigeen sloeg de schrik al in de benen, met het idee in het achterhoofd, dat het in de Ardennen nog wel iets anders zou worden. Nadat we ons logement hadden betrokken, werden de fietsen van de auto's afgehaald, de fietskleding aangetrokken om een licht trainingstochtje in de omgeving te gaan maken. Ondanks de"sombere voorspellingen, hield het weer zich nog redelijk, het was droog en er stond een stevige bries. Het was al direct afzien", zo op de nuchtere maag de colletjes daar te beklimmen. Bij terugkomst werd een restaurant opgezocht, waar de achterblijvers inmiddels een versterkend diner voor allen hadden besteld. Daarna een avondwandeling, een ‘’slaapmutsje" in de bar van ons pension, waarna de meesten van ons tegen half tien onder de wol kropen, want de volgende morgen zou het vroeg dag zijn.

Vertrek voor Luik - Bastenaken - Luik een tourklassieker over 220 km. Foto onder: Pauze, versterking van de inwendige mens, halverwege de klassieker in Bastenaken. 30 april 's middags vanaf 12.00 uur was het dan zover, bij Ribbers te Beltrum waren we allen bij elkaar gekomen, d.w.z. de elf fietsers, waaronder vijf Stofwolkers, t.w. Geerd Kok, Ton Haket, Coen te Loeke, Paul Ribbers en Jan Delsink, verder de twee dames, Wilma te Loeke en Annie Ribbers voor de verzorging van de inwendige mens, Wouter Ribbers en Hans v.d. Laarschot, de chauffeurs en supporters en last but not least Bennie Goossens uit Borculo, die spontaan had aangeboden om met een materiaal- annex-bezemvagen mee te rijden voor eventuele technische mankementen aan het materiaal. De elf fietsen werden verdeeld over vier auto's en de diverse andere attributen, zoals reservemateriaal, extra kleding etc. werd ingepakt. De pers was ook vertegenwoordigd (de Gelderlander) en er werd even een groepsfoto voor de krant gemaakt. Klokslag 13.00 uur was het dan zover. Na van de achterblijvers afscheid te hebben genomen werd er vertrokken, richting Zuid-Limburg naar het plaatsje Slenaken in het uiterste puntje van Zuid-Limburg, waar we ons zouden voorbereiden op de grote dag van 1 mei. Toen we even richting Maastricht de autobaan afgingen en de richting van Slenaken insloegen, keken we toch wel even op van de hellingen, die we nu nog per auto moesten overwinnen, o. a. één van 12% en één van 13%. Menigeen sloeg de schrik al in de benen, met het idee in het achterhoofd, dat het in de Ardennen nog wel iets anders zou worden. Nadat we ons logement hadden betrokken, werden de fietsen van de auto's afgehaald, de fietskleding aangetrokken om een licht trainingstochtje in de omgeving te gaan maken. Ondanks de"sombere voorspellingen, hield het weer zich nog redelijk, het was droog en er stond een stevige bries. Het was al direct afzien", zo op de nuchtere maag de colletjes daar te beklimmen. Bij terugkomst werd een restaurant opgezocht, waar de achterblijvers inmiddels een versterkend diner voor allen hadden besteld. Daarna een avondwandeling, een ‘’slaapmutsje" in de bar van ons pension, waarna de meesten van ons tegen half tien onder de wol kropen, want de volgende morgen zou het vroeg dag zijn.

Totaal aantal foto's: 510 | Help